vrijdag 21 juni 2013

Een WE in de Westhoek. (1)

Volgend jaar zal het honderd jaar geleden zijn dat de eerste wereldoorlog uitbrak.
Daar het de volgende jaren ongetwijfeld druk zal zijn op de plaatsen die aan de "groote oorlog" herinneren , heb ik dit jaar enkele bezoekjes gepland aan de Westhoek.
Ik heb deze streek (her)ontdekt nadat ze het onderwerp was van mijn eindwerk in een cursus photoshop. De cursus photoshop is al een tijdje afgelopen , maar de interesse voor de streek ( en ook voor photoshop ) is gebleven.
Het was de bedoeling om de " In Flanders Field" autoroute te volgen , maar ter plaatse bleek de bewegwijzering van deze route verdwenen en vervangen door de "Ypres Sailent" route.
Zelf een beetje geïmproviseerd en een combinatie van beide routes ineen geknutseld.
We zijn gestart in Ieper.
Ieper werd gesticht in de 9-de eeuw .  In de 13-de eeuw was het een van de grootste steden van West Europa , uit die eeuw dateren de oorspronkelijke lakenhallen , belfort en St-Maartenskathedraal.
Helaas werd Ieper tijdens de 1-ste wereldoorlog bijna volledig vernield.
Ieper was het toneel van  drie bloedige veldslagen die aan honderdduizenden soldaten het leven kostten. Na de eerste wereldoorlog werd Ieper terug opgebouwd , maar vele kunstwerken waren definitief verloren.
We zijn gestart met een bezoek aan de Menenpoort.


Ieper Menenpoort
De poort is ontworpen naar het model van een Romeinse triomfboog.
Ingehuldigd in 1927.
Het monument is voorzien van wandplaten waarop de namen staan van 54.896 soldaten van het Gemenebest gesneuveld  voor 16 augustus 1917. Sedert 1929 wordt hier iedere avond de "Last  Post" gespeeld ter nagedachtenis aan alle gesneuvelden.



 
Na het bezoek aan de Menepoort de vestingsroute gewandeld.
De eerste wallen rond Ieper zouden omstreeks 920 aangelegd zijn , in de 14-de eeuw werden de aarden wallen met een stevige muur versterkt , waarna de Spanjaarden in de periode 1640-1670 verschillende versterkingen bouwden , nadien kwamen de Fransen en de alom bekende vestingbouwer Vauban vernieuwde de vestingen.
Na de Belgische onafhankelijkheid werd een deel van de vestingen gesloopt , de rest werd omgevormd tot groene parken .In de eerste wereldoorlog doorstonden de stadsmuren , zware beschietingen.







 
 
Tijdens de vestingwandeling kwamen we ook voorbij het "Rampart Military Cemetery"

De laatste rustplaats van 197 militairen.





Papavers : symbool van de eerste wereldoorlog



Rampart Military Cementery

Rampart Military Cementery
 
 
Na de vestingwandeling hebben we de autotocht aangevat. Essex farm cemetery & site John Mc Crae is de eerste halte. Hier was een tijdens WW I een verbandpost gevestigd voor dringende verzorging van gewonden . Degene die overleden in de verbandpost werden hier begraven.
We vinden hier ook een gedenkzuil voor de 49-ste West Riding Divisie.
Hier schreef de Canadese arts John Mc Crae het beroemde gedicht "In Flanders Field" , hierdoor werd de papaver het symbool van de eerste wereldoorlog.
 









 
De volgende bestemming is Carrefour des Roses , een Bretoens monument ter herdenking aan de eerste Duitse gasaanval op 22 april 1915.
 
 
Carrefour des Roses
 



 
De volgende bestemming is de Yorkshire Trench & Dug-Out , een reconstructie van een frontlijnloopgraaf , ontdekt in de jaren negentig door een groep amateurarcheologen. Nu gelegen in een industriegebied en niet zo gemakkelijk te vinden.
 



 
De volgende bestemming is  Tyne Cot Cemetery , de grootste Commonwealth begraafplaats met 11952 doden , 8300 hiervan zijn onbekend. Een aantal van de graven zijn afkomstig van ontruimde begraafplaatsen uit de streek. De totale oppervlakte bedraagt 3,5 ha .De begraafplaats is omgeven door een muur van silexkeien en er ook een bezoekerscentrum. Aangrijpend !!!
 
Tyne Cot Cemetery
 
 
 
 






 

 
 
 
We begeven ons naar Sint-Juliaan waar zich het "Canadian forces Memorial" bevindt .Dit monument wordt wel de "Canadien" genoemd en werd opgericht ter nagedachtenis van de 3000 doden van de Canadese 1-ste divisie sneuvelden bij de tegenaanval na de Duitse gasaanval van 22 april 1915.
 
 


 

 

Nadien gaat het naar Poelkappelle , waar zich het Guynemer-monument  bevindt.
Dit is een Frans monument in de vorm van een obelisk met bovenop een bronzen ooievaar.
Het monument herdenkt de legendarische Franse  jachtpiloot Georges Guynemer die niet minder dan 53 vijandige vliegtuigen neerschoot , op 11 september 1917 wordt  hij vermist na een missie boven vijandig gebied.
 
 
Nadien is het Deutscher Soldatenfriedhof Langemark onze bestemming.
Dit wordt ook wel "Studentenfriedhof" omwille van de vele jonge vrijwilligers die hier begraven zijn. 24917 doden vonden hier hun laatste rustplaats.
Beeldengroep van Emiel Krieger die vier rouwende Duitse soldaten voorstelt.

Beeldhouwwerk Emiel Krieger Langemark
 
 













Na Langemark gaat het naar de Franse militaire begraafplaats Saint-Charles De Potyze.
Hier vonden 4000 gesneuvelden hun laatste rustplaats.

Saint-Charles De Potyze
 
 
 









 
Er rest ons nu nog één activiteit , de" Last Post " aan de Menenpoort te Ieper.

de "Last Post"
 
 
 
Dagelijks om 20H. wordt door enkele leden van de Ieperse brandweer de Last Post geblazen , dikwijls gaat dit gepaard met een druk bijgewoonde ceremonie .
Dit gebruik dateert reeds van 1928 en is enkel onderbroken tijdens de bezetting van Ieper in de tweede wereldoorlog.
Er resten ons nog twee opdrachten , een restaurant voor het avondmaal zoeken en ons daarna naar onze slaapplaats begeven. We kozen voor B&B "Back 2front" te Boezinge (5km van Ieper) .
Een echte meevaller , prima ontvangst ,mooie kamers en een uitgebreid ontbijt.
 

foto B&B Back2front

donderdag 20 juni 2013

Fietsen : Doel ECO route

Vorige week werd  in de media aangekondigd dat de er een nieuwe locatie wordt gezocht voor het Hooghuys, het kerkorgel en de Doelse dijkmolen.
Deze mededeling heeft er mij toe aangezet om de ECO route  te fietsen.
De start van deze route is Doel.
Je kan de info brochure van deze route downloaden op :
 http://www.natuurpuntwal.be/index.php?page=recreatie-doel-eco-route
De route is uitstekend bewegwijzerd  en is 34 km lang , verkortingen zijn mogelijk.

Doel ecoroute
 
De route start normaal aan de kerncentrale maar zelf ben ik gestart aan de kerk van Doel.
Als je laatste bezoek aan Doel van enkele jaren geleden dateert , is het behoorlijk schrikken bij  de eerste aanblik van het dorp.
De sloopwoede heeft lelijk huis gehouden , veel leegstand , graffiti alom .

Doel Graffiti

Doel graffiti

Doel graffiti

Doel graffiti

Doel graffiti

Doel leegstand

Tijd om te fietsen nu !
Via de Scheldemolenstraat gaat het richting kerncentrale.










We vervolgen onze route  richting het gehucht Oude Doel eveneens bedreigt in zijn voortbestaan.
Bijzonder schrijnend is de situatie van de vorig jaar geopende bed & breakfast "De Zilte Schorre"!
Na Ouden doel krijgen we een echt stukje "Parijs-Roubaix" te verwerken onder de vorm van een vrij lange kasseistrook
 

De route brengt ons via het eveneens bedreigde gehucht Rapenburg , in Prosperpolder , even voor het dorp kan men de route inkorten tot 19 km.
 
Prosperpolder "den angelus"
 
In Prosperpolder kan je verpozen in de druk bezochte taverne "den Angelus".
De volgende bestemming is het "Verdronken land vanSaeftinghe".
Onderweg is er nieuwe mogelijkheid om de route in te korten tot 25 km , maar je komt dan niet aan het verdronken land.
Bezoekerscentrum "Verdronken land"
Het niet al te natte verdronken land


 
In de omgeving van het bezoekerscentrum vind je een nieuwe mogelijkheid om te verpozen , de taverne "Het verdronken land"
Nadien volgt een lange rit door het polderlandschap richting Doel.
Onderweg een prachtig staaltje van Polderpoëzie.
 
Polderpoëzie
 
 
Uiteindelijk bereiken we terug Doel.
 
 
Doel haven

Doel haven

Een verwijzing naar het verleden ?



 
Een fietstocht die tot nadenken stemt !!!